PMS (premenstrual syndrome), czyli zespół napięcia przedmiesiączkowego, charakteryzuje się:
- występowaniem uciążliwych dla pacjentki objawów:
- somatycznych (tkliwość piersi, wzdęcia, zmęczenie, ból głowy),
- behawioralnych (obniżenie zdolności poznawczych, w tym koncentracji),
- psychicznych (drażliwość, niepokój, zaburzenia nastroju, napięcie emocjonalne),
- występowaniem powyższych objawów w fazie lutealnej każdego cyklu miesiączkowego,
- ustępowaniem powyższych objawów wraz z pojawieniem się krwawienia miesięcznego,
- znacznym utrudnieniem codziennej aktywności życiowej pacjentki.
PMS występuje nawet u ok. 30-40% kobiet w wieku reprodukcyjnym.
Etiologia nie jest do końca poznana - znaczenie ma hormonalna czynność jajników i jej wpływ na neuroprzekaźniki (m.in. serotoninę i GABA), aktywność aldosteronu i reniny, a także czynniki genetyczne.
W jakich sytuacjach zgłosić się do lekarza
Jeśli wprowadzone dotychczas leczenie (np. modyfikacje stylu życia) nie przynoszą efektu, a objawy PMS znacząca zakłócają codzienną aktywność. Należy skonsultować się z lekarzem także wtedy, gdy smutek, niepokój lub napięcie utrzymują się przewlekle i nie ustępują wraz z rozpoczęciem miesiączki - warto skontrolować, czy nie są to pierwsze objawy depresji lub innych zaburzeń zdrowia psychicznego.