Chude partie wieprzowe

W chwili obecnej w Polsce prowadzi się hodowlę polskich ras świń, zwanych rasami rodzimymi: białej zwisłouchej, wielkiej białej polskiej, puławskiej, złotnickiej białej, złotnickiej pstrej, oraz 4 ras zagranicznych: Pietrain, Duroc, Hampshire i belgijskiej zwisłouchej. Kupując mięso wieprzowe, warto jest sięgać po to z ras rodzimych - jego zaletą jest kruchość, bardzo dobry smak i najwyższa jakość. Polecamy też wybierać wieprzowinę z hodowli ekologicznych! Zwana też organiczną, pochodzi od zwierząt, które miały nieograniczony dostęp do pastwisk i świeżej trawy. Ekologiczne produkty mięsne wysokiej jakości znajdziemy w dobrych sklepach mięsnych i ze zdrową żywnością, a także zaopatrując się bezpośrednio w gospodarstwach ekologicznych. 

Czy wiesz, że…?

Gdy kupujesz produkt spożywczy, który jest uprawiany bądź hodowany blisko Ciebie, nie musi on pokonać dalekiej drogi, by trafić na Twój stół. Zachowa więc dłużej świeżość, dzięki czemu nie trzeba go przetwarzać. Dlatego też robiąc zakupy warto wybierać produkty lokalne! Jakie są inne korzyści kupowania żywności pochodzącej z Twoich okolic? Badania dowodzą, że bakterie w naszych jelitach kształtują się na bazie środowiska, w którym przebywamy - najlepszy wpływ zatem na funkcjonowanie naszego organizmu będą miały właśnie te produkty, które nasza flora bakteryjna zna już od lat! 

Właściwości i skład

Analizując skład odżywczy wieprzowiny okazuje się, że spożywanie jej poszczególnych części jest korzystniejsze niż spożywanie mięsa białego. Co więcej, według badań tłuszcz wieprzowy zawiera więcej nienasyconych kwasów tłuszczowych (znacznie korzystniejszych dla naszego organizmu), niż tłuszcz wołowy czy barani. Które partie wieprzowe można zakwalifikować jako mięso chude? Analizując zestawienie Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych, w którym wzięto pod uwagę całkowitą zawartość tłuszczu, tłuszczów nasyconych oraz cholesterolu w mięsie, do partii chudych zalicza się aż 7 różnych części wieprzowych: różne partie polędwicy (w większych kawałkach i kotletach, np. schab), a także kotlety z okolic żeber, bez widocznego tłuszczu. Dla przykładu, 85 g porcja wysokiej jakości gotowanej polędwicy wieprzowej zawiera 120 kcal, 1 g tłuszczów nasyconych i 50 mg sodu. W 100 g nieprzetworzonego schabu znajdziemy 152 kcal, natomiast w szynce 118 g. 

Rola chudego mięsa wieprzowego w diecie i korzyści zdrowotne

Nieprzetworzone mięso wieprzowe jest wartościowym źródłem dobrze przyswajalnego białka, którego nasz organizm potrzebuje na co dzień. Białko o kompletnym składzie aminokwasów warunkuje prawidłową pracę wszystkich układów, przede wszystkim odpornościowego, endokrynnego czy mięśniowo-szkieletowego. Wieprzowina jest także bogata w żelazo hemowe, znacznie lepiej przyswajalne przez nasz organizm niż żelazo niehemowe, które znajdziemy w produktach roślinnych. Zawiera dużo cynku, selenu, magnezu i potasu. Mięso wieprzowe jest również wyśmienitym źródłem witamin B1, B6 i B12 (wspierają między innymi sprawne działanie układu nerwowego) oraz witamin rozpuszczalnych w tłuszczach - A, D, E, K. W zależności od części tuszy oraz od sposobu przyrządzenia wieprzowina dostarczy nam różną ilość kalorii. 

Jak spożywać chudą wieprzowinę?

Odpowiednia obróbka kulinarna wieprzowiny warunkuje nie tylko jej właściwości odżywcze, ale także wydobycie takich walorów smakowych jak kruchość, soczystość czy wyrazisty smak. Należy zacząć od zaopatrywania się w mięso świeże i wysokiej jakości, nieprzetworzone,  najlepiej pochodzące z lokalnych hodowli ekologicznych i polskich ras rodzimych. Wybieraj mięso miękkie, kruche i intensywnie różowe. Duszenie, pieczenie czy grillowanie chudych partii wieprzowych pozwoli przygotować z nich smaczne dania bez dodatku zbędnego tłuszczu.

Przykładowe przepisy

Jak w niebanalny i smaczny sposób urozmaicić naszą dietę z wykorzystaniem chudych partii wieprzowych, nawet w przypadku specjalnych zaleceń żywieniowych? Sprawdź poniższe przepisy!

Pomysł na włączenie chudych partii wieprzowych do diety w przypadku celiakii:

Roladki wieprzowe ze śliwką suską sechlońską

Skład:

• 250 g polędwicy wieprzowej
• 1 ząbek czosnku
• 1 łyżka oleju rzepakowego tłoczonego na zimno
• 4 śliwki suskie sechlońskie
• 200 g cienko pokrojonej szynki wieprzowej dojrzewającej
• gałązka rozmarynu lub 1 łyżeczka suszonego
• 15 g długodojrzewającego sera z mleka krowiego
• 30 ml śmietanki kremówki 30%
• 0,5 łyżeczki musztardy

Przygotowanie:

Śliwki należy wymoczyć w gorącej wodzie (zostawić na całą noc).
Mięso opłukać, osuszyć, odciąć błonę, która znajduje się na wierzchu polędwiczki. Pokroić na około 1 cm plasterki,a następnie roztłuc ją tłuczkiem. Doprawić solą i pieprzem, natrzeć olejem oraz czosnkiem. Na każdym filecie położyć namoczoną śliwkę, zawinąć w połowę plastra szynki dojrzewającej i ułożyć w natłuszczonym naczyniu żaroodpornym. Delikatnie polać resztą zalewy ze śliwek suskich sechlońskich (ok. 2 - 3 łyżki) i posypać listkami rozmarynu.
Odstawić na kilka godzin lub od razu piec w piekarniku nagrzanym do 210 stopni C. Czas pieczenia to ok. 15-20  minut.
W garnku na małym ogniu należy zagotować śmietankę z dodatkiem startego sera, musztardy i odrobiny soli. Wyjąć naczynie z roladkami z piekarnika i polać je sosem. 

Pomysł na włączenie chudych partii wieprzowych do diety w przypadku chorób trzustki:

Makaron z polędwiczkami wieprzowymi

Skład:

• Makaron pszenny - 60 g
• Polędwiczka wieprzowa - 200 g
• Cukinia - 0,5 sztuki
• Czosnek - 2 ząbki
• Ser długodojrzewający z mleka krowiego - 2 łyżeczki
• Natka pietruszki
• Olej rzepakowy- 1 łyżka
• Przyprawy sól, pieprz

Przygotowanie:

Makaron ugotować zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Polędwiczki umyć, pokroić w plastry, a następnie przyprawić. Cukinię i czosnek również umyć i pokroić. Na patelni rozgrzać olej rzepakowy i dodać mięso. Po 3-4 minutach dodać cukinię oraz czosnek. Podawać z serem oraz natką pietruszki.

Pomysł na włączenie chudych partii wieprzowych do diety w przypadku cukrzycy: 

Schab gotowany w sosie pieczarkowym

Skład:

• 1/2 łyżki masła
• 1/2 łyżki oleju rzepakowego tłoczonego na zimno
• 1/2 cebuli
• 2 ząbki czosnku
• 1/2 łyżeczki tymianku
• 500 ml bulionu drobiowego
• 250 g schabu bez kości
• 100 g pieczarek
• 1 łyżeczka mąki ziemniaczanej 1 łyżeczka mąki pszennej

Przygotowanie:

1. Cebulę obrać i pokroić w drobną kostkę. Zeszklić na oleju, a następnie dodać wszystkie przyprawy.
2. Zalać wszystko gorącym bulionem.
3. Schab cienko pokroić i dodać do wywaru.
4. Mięso gotować na małym ogniu przez 1-1,5 godziny. W międzyczasie schab należy kilkakrotnie obrócić.
5. Pieczarki umyć, oczyścić, a następnie pokroić i podsmażyć je na rozgrzanym maśle.
6. 10-15 minut przed końcem gotowania do wywaru dodać pieczarki.
7. Na koniec gotowania dodać przesiane mąki.